Artykuły

Potęga pustki

6108962d-3550-4fc8-aadd-fe25ebfe0130
"Radość przyciąga radość. Szczęście przyciąga szczęście. Pokój przyciąga pokój. Wdzięczność przyciąga wdzięczność. Życzliwość przyciąga życzliwość. Miłość przyciąga miłość. Twoja praca toczy się wewnątrz. Aby zmienić swój świat, musisz zmienić swoje wewnętrzne odczucia. Proste, prawda?"

Anthony de Mello

Rabbi Izaak Luria zadawał następujące pytania:

  • jak może istnieć świat, skoro Bóg jest wszędzie?
  • jeżeli Bóg jest „Wszystkim we wszystkim”, to jak mogą istnieć rzeczy, które Bogiem nie są?
  • jak Bóg mógł stworzyć świat z niczego, skoro nicość nie istnieje?

Odpowiadając na nie, Luria sformułował teorię cimcum, czyli „wycofania”. Zgodnie z nią pierwszym czynem Stwórcy nie było objawienie się czemukolwiek istniejącemu poza Nim. Pierwszym etapem stworzenia nie było wyjście na zewnątrz, ujawnienie skrywanej boskiej istoty, lecz jakby skurczenie się, wycofanie.

„Bóg cofnął się z „siebie do siebie” i w ten sposób pozostawił w swym łonie pustkę, stworzył przestrzeń dla mającego powstać świata. W pewnym Puncie Światłości Nieskończonej Istoty boska esencja czyli światło znikło, ustępując miejsca pustce. W stosunku do nieskończoności była to przestrzeń nieskończenie mała, lecz w skali stworzenia stanowiła całą przestrzeń kosmiczną. Warunkiem objawienia się Boga było jego uprzednie wycofanie się. Z opuszczonej przez Siebie przestrzeni Bóg zniknął. Stworzył tym samym przestrzeń nieobecności i wycofania się, w której znajdzie swe miejsce wszelkie stworzenie. To nie jest świat, ale możliwość potencjał zaistnienia świata, wszystkich światów. Jest przestrzenią, w której świat się narodzi. Tak więc, by mógł świat musiało z czegoś powstać nic.

Zgodnie z kabałą na początku istniała tylko jedna realność, absolutna i nieskończona, która wypełnia wszystko od góry do dołu i na wszystkie strony: tą istotą jest Bóg. Nie jest wiec tak, że nie istnieje nic – istnieje „absolutnie wszystko”. I to „nieskończenie najwyższe światło”, według kabalistycznego określenia, zajmuje całą istniejącą przestrzeń. Nie ma tam miejsca dla niczego innego. A więc zgodnie z logiką, świat nie jest możliwy. A jednak my żyjemy i istnieje świat. Coś , co nie jest absolutną istota Boga.

Jak to się stało?

Nieskończone światło skurczyło się, wycofało do centrum nieskończoności. Jego skurczenie-wycofanie się to właśnie cimcum. Powstała pozbawiona Boga ateistyczna, ateologiczna przestrzeń. Kabała twierdzi, że wszechświat powstał nie dlatego, że Stwórca powołał do życia coś z niczego, lecz dlatego, że pozostawił puste miejsce, które sprawiło, że stworzenie stało się możliwe.”

Przeciętna próżnia zawiera ogromną ilość energii. Zawiera potencjały energii i materii. Ta przestrzeń nie jest tylko intelektualną zabawą grona elitarnych naukowców. Ona jest dostępna dla każdego, dla ciebie i dla mnie. Próżnia to przestrzeń pozbawiona zauważalnej materii. „Pusta” przestrzeń tak naprawdę pełna jest bardzo szybkich fluktuacji energii elektromagnetycznej, pozostającej w stanie wirtualnym. Jest ona wypełniona także gwałtownymi i zmiennymi strumieniami cząstek wirtualnych, pojawiających się i znikających tak szybko, że pojedyncza cząstka nie istnieje na tyle długo, by mogła zostać wykryta.

Próżnia jest zatem wyjątkowo energetyczna, ale występująca w niej energia przyjmuje bardzo wyjątkową postać – przelotne, gwałtowne fluktuacje oraz strumienie cząstek wirtualnych. Tu wszystko jest możliwe. Zapraszam Cię do Pustki Twojego Wszechświata.

Brak produktów w koszyku.